Ojczyzna daje osobie trwałe uczucie spokojnego, kochającego domu. Ludzie często nazywają swój język ojczysty językiem, w którym rozmawiają z najbliższymi.
We współczesnej socjolingwistyce i etnologii nie ma jasnej koncepcji „języka ojczystego”. Istnieje kilka różnych, niekiedy sprzecznych interpretacji tego terminu. Badanie znaczenia zawartego w koncepcji „języka ojczystego” od dawna stało się interdyscyplinarne.
Spory między naukowcami lingwistycznymi mają charakter bardziej teoretyczny, ponieważ w praktyce, a dokładniej w życiu, wszystko jest bardzo jasne. Większość ludzi uważa swój język ojczysty za używany przez rodziców.
Najbliższy ludziom jest język ojczysty. Ten, który dziecko wchłania z mlekiem matki. Na którym po raz pierwszy wypowiada dwa najważniejsze słowa: „mama” i „tata”. Naukowcy nazywają to językiem nauczonym w dzieciństwie bez specjalnego szkolenia. Lub pierwszy język ojczysty.
Następnie dziecko idzie do szkoły i zaczyna otrzymywać wiedzę. Nauczyciele z reguły mówią i prowadzą lekcje w języku państwowym kraju, w którym mieszka dana osoba. Wszystkie podręczniki i pomoce dydaktyczne są na nim zapisane.
Taki język jest wspólny dla uczniów i dorosłych wokół dziecka. Mówią o tym mężowie stanu i dokumenty są wydawane. W tym języku jego imię i nazwisko wpisuje się do paszportu po osiągnięciu wieku dorosłego.
Przez większość czasu osoba zaczyna mówić w tym języku, nawet jeśli w domu mówi innym. Naukowcy nazywają go drugim rodakiem człowieka. Przypadki opisano, gdy pierwszy język ojczysty w życiu zmienia się na język najczęściej używany przez ludzi.
Druga opinia sprowadza się do tego, że dla większości język ojczysty staje się językiem, w którym myślą. A także piszą i rozmawiają bez wysiłku. Jest to główny język komunikacji i działań w społeczeństwie. Jego naukowcy nazywają funkcjonalnie pierwszym językiem, to znaczy językiem, w którym osoba dostosowuje się do otaczającego społeczeństwa.
Ludzie mogą funkcjonalnie znać pierwszy język nawet lepiej niż pierwszy język ojczysty, ale jednocześnie być powiązani bardziej precyzyjnie z tym, którego nauczyli się mówić.
Trzecia interpretacja terminu „język ojczysty” to stwierdzenie, że język jego przodków będzie rodzimy dla danej osoby. Język, który identyfikuje przynależność do określonej grupy etnicznej, narodowości.
Różnice między terminami lingwistów są bardzo arbitralne, podczas gdy dla prostej osoby język ojczysty zawsze będzie tym, który najbardziej kocha. Przyzwyczajenia ludzi zmieniają się w czasie i okolicznościach, ale preferencje najczęściej pozostają takie same.
