Początkowo fikcyjne małpy z pracy „Księgi dżungli” angielskiego pisarza Rudyarda Kiplinga nazywano banderologami. Jednak obecnie koncepcja ta obejmuje już szereg z reguły nieformalnych definicji.
Słowo Bandar Log pojawiło się po raz pierwszy w Księdze dżungli Rudyarda Kiplinga. W tłumaczeniu z hindi oznaczało to „małpich ludzi”. W wydaniach rosyjskich słowo „banderlog” najczęściej występuje w odniesieniu do pojedynczej małpy (lub „banderlog”, jeśli chodzi o całe stado), więc ta opcja pisania jest bardziej znana czytelnikowi krajowemu.
Objaśnienie wstępnej definicji
Dzienniki z twórczości angielskiego pisarza różnią się zasadniczo od reszty postaci z Księgi dżungli. Małpi ludzie nie uznają Wielkiego Prawa Dżungli, nie mają także własnego prawa, które pozwala im zasadniczo postawić się poza jakimkolwiek prawem.
Jednak nieustannie zamierzają opracować swoje prawa i zwyczaje, wybrać sobie przywódcę, ale nigdy tego nie robią, ponieważ ich pamięć nie wystarczy nawet do następnego dnia. Aby to usprawiedliwić, małpy napisały przysłowie: „Dżungla zastanawia się później, co teraz myśli Log Bandar”.
Nie mają własnego języka - małpy po prostu pożyczają i powtarzają to, co kiedyś słyszały od innych zwierząt. Ponadto małpy nie mogą tworzyć. Dlatego nie mają nic poza naśladowaniem. Jednak wkrótce im to przeszkadza.
Pomimo pozornego rozbawienia i ograniczoności tych zwierząt, są one bardzo niebezpieczne. Są niebezpieczne, ponieważ mogą, dla zabawy, bez sensu i muszą rzucić kamieniem, kijem, zaatakować tłum, a nawet zabić. Zabijać w ten sposób - bez celu, z nudów. Bo banderologi nie mają żadnych świadomych celów i planów; kiedy w głowie jednej z małp pojawia się myśl, natychmiast inni, bez wahania, podążają za nią.
